Passat czwartej generacji to przykład obszernego i funkcjonalnego auta za nieduże pieniądze.

Modernizacja auta klasy średniej w 1993 r. postawiła przed koncernem Volkswagen nie lada wyzwanie. Trzecia generacja zyskała ogromną popularność, a to oznaczało wysoko postawioną poprzeczkę. W takiej sytuacji koncern z Wolfsburga zdecydował się na ewolucję modelu, wprowadzając liczne zmiany przy zachowaniu zasadniczej koncepcji konstrukcyjnej i stylizacyjnej. Trudno właściwie powiedzieć, skąd pomysł na ogłoszenie kolejnej generacji. Zdecydowały chyba względy marketingowe. Passat IV przejął po poprzedniku wszystko, co najważniejsze – poprzeczne ustawienie silnika przy przedniej osi, kształt nadwozia, podstawowe wymiary karoserii i rozstaw osi. Jedyne istotne modyfikacje to wlot powietrza na przednim pasie, nowe reflektory, nowe podłużnice w płycie podłogowej, zmienione belki w drzwiach i bogatsze wyposażenie seryjne obejmujące między innymi ABS idwie czołowe poduszki powietrzne. Nawet jeśli dodamy do tego modyfikacje podwozia i nowy wystrój wnętrza, to zbyt mało, by mówić o kolejnej generacji. W praktyce Passat IV jest więc kontynuacją “trójki”. Ma obszerne wnętrze i bagażnik (sedan 495/820 l, kombi 465/1500 l). Wygodne fotele, ergonomiczną, chociaż dzisiaj nieco już przestarzałą deskę rozdzielczą, dobre materiały wykończeniowe. Zawieszenie, mimo stosunkowo twardego zestrojenia, zapewnia dobry komfort jazdy. Przyjemność z prowadzenia Passata jest naprawdę spora, chociaż wiele zależy tutaj od wyposażenia i wersji silnikowej. Niezależnie od odmiany tego modelu można jednak liczyć na łatwy dostęp do części zamiennych i tanich zamienników. Dzięki nim eksploatacja Passata może być mało kłopotliwa i niedroga.

Historia modelu

1988, wiosna – debiut Passata trzeciej generacji (B3);
1993, lato – czwarta generacja Passata, oznaczona kodem B4 (sedan 4d i kombi 5d), silniki 1.6 (75 KM), 1.8i (75 KM), 1.8i (90 KM), 2.0i (115 KM), 2.8 VR6 (174 KM), 1.6 TD (turbodiesel, komora wirowa, 80 KM), 1.9 D (diesel, komora wirowa, 68 KM), 1.9 TD (turbodiesel, komora wirowa, 75 KM), 1.9 TDI (turbodiesel, wtrysk bezpośredni, 90 KM);
1994 – nowe silniki 2.0i (150 KM) oraz 2.9 VR6 (184 KM), wycofanie z oferty silników 1.6 TD i 1.9 D;
1995 – nowe silniki 1.6 (100 KM) (w miejsce 1.6 75 KM) oraz 2.0i (116 KM);
1996 – nowy silnik 1.9 TDI (turbodiesel, wtrysk bezpośredni, 110 KM);
1996, lato – premiera Passata piątej generacji

Silniki

Uchodzą za trwałe imało zawodne. Wyjątkiem jest VR6 z kłopotliwym układem zapłonowym (często zawodzą: moduł zapłonowy i przewody wysokiego napięcia). Powszechną bolączkę w Passatach stanowią nieszczelności układu chłodzenia oraz awarie pompy cieczy chłodzącej (najczęściej przy przebiegach 80-100 tys. km). W turbodieslach trzeba pilnować paska rozrządu. Jest on niezwykle delikatny, najlepiej wymieniać go po przebiegu 60-70 tys. km. Wyznaczony przez producenta przebieg 90 tys. km okazuje się zbyt wygórowany, pasek pęka często po 80 tys. km. Jeśli kupimy egzemplarz bez dokumentów serwisowych, trzeba bezwarunkowo jak najszybciej wymienić pasek rozrządu. W silnikach wysokoprężnych trzeba też liczyć się z koniecznością wymiany przepływomierza powietrza po przebiegu 100 tys. km.

Nadwozie

Samochód jest bardzo dobrze zabezpieczony przed korozją. Technologia cynkowania, także w przekrojach zamkniętych, przynosi znakomite efekty. Karoserię trzeba jednak uważnie obejrzeć, zwłaszcza od wewnątrz (komora silnikowa, bagażnik), bo wiele Passatów na polskim rynku wtórnym to egzemplarze powypadkowe. Miejsca po naprawach blacharskich korodują zazwyczaj znacznie szybciej. Słabym punktem wersji Variant (kombi) jest wycieraczka tylnej szyby. Przestaje działać albo ze względu na pęknięcie przewodów zasilających, albo z powodu zatarcia osi silnika. Ze względu na zaawansowany wiek niezbędna jest ocena stanu przedziału pasażerskiego. Wiele egzemplarzy Passata czwartej generacji ma sfatygowane wnętrze – wygniecione fotele, przetarte obicia, porwane wykładziny.

Przeniesienie napędu

Trudności z przełączaniem biegów nie muszą zwiastować problemów z przekładnią. Skrzynie biegów są trwałe i niezawodne, zużyciu ulegają raczej elementy zewnętrznego mechanizmu zmiany przełożeń. Do sprawdzenia działania tych podzespołów konieczna jest jazda próbna.

Instalacja elektryczna

Często zawodzi centralny zamek oraz elektryczne sterowniki szyb bocznych. Można spodziewać się awarii tylnej wycieraczki w wersjach Variant (kombi), a w wersjach z silnikiem VR6 elementów układu zapłonowego (moduł i przewody wysokiego napięcia). Układ hamulcowy

Hamulce Passata należą do wyjątkowo trwałych, zarówno przednie tarcze, jak i okładziny zużywają się powoli. Często dochodzi jednak do rozszczelnienia podciśnieniowego wspomagania układu hamulcowego. Pedał trzeba wówczas naciskać znacznie silniej, a silnik nierównomiernie pracuje na biegu jałowym. Działanie hamulców trzeba sprawdzić podczas jazdy próbnej.

Znaki identyfikacyjne

Tabliczkę znamionową i numer VIN umieszczono w komorze silnikowej, na przegrodzie czołowej.
Kolejne znaki oznaczają

1-3 Światowy kod producenta (WVW-Volkswagen, Niemcy)
4-6 Miejsca niewykorzystane, wypełnione symbolami ZZZ
7-8 Kod modelu (3A – Passat B4 z lat 1993-96)
9 Miejsce niewykorzystane, wypełnione symbolem Z
10 Kod roku modelowego
11 Kod zakładu montażowego (A – Ingolstadt, Niemcy; E – Emden, Niemcy; W-Wolfsburg, Niemcy)
12-17 Numer seryjny

Awaryjność

Najnowsze rankingi awaryjności nie obejmują już Passata czwartej generacji. Ostatnie notowanie tego modelu miało miejsce w raporcie TÜV 2006, “średniak” Volkswagena zajął wtedy 38. lokatę w kategorii wiekowej 10-11 lat, na 59 ocenianych samochodów. Dla Passata z lat 1993-96 ogłoszono jedną serwisową akcję nawrotową obejmującą roczniki 1994-95. Eliminowano wówczas wady układu chłodzenia.

Co wybrać?

Szczególnie ceniona przez użytkowników Passata jest wersja kombi. Ma co prawda mniejszy bagażnik (bo liczony do dolnej krawędzi szyb) niż sedan, za to bardziej funkcjonalny. Po złożeniu tylnej kanapy możliwości przewozowe odmiany kombi są tak duże, że wiele osób wykorzystuje ją nawet przy prowadzeniu małych firm. Z wersji silnikowych godne polecenia są benzynowe 1.8i, ale o mocy 90 KM (75-konna jest nieco za słaba) oraz dwulitrówki. Z turbodiesli dobrze sprawdza się 1.9 TDI (90 KM) z bezpośrednim wtryskiem. Ten silnik cieszy się największym uznaniem, ale wymaga wyłożenia znacznie większych pieniędzy niż za benzynowy odpowiednik. Kto zamierza dużo jeździć, nie powinien się jednak zastanawiać i wybrać TDI, godząc się (choć pewnie z trudem) z jego irytująco głośną i chropawą pracą. Jeszcze lepsza jest odmiana 110-konna, ale weszła do oferty dopiero w 1996 r. Na rynku wtórnym znajduje się niewielka liczba egzemplarzy modelu B4 z tym silnikiem.

źródło: auto.gazeta.pl , foto VW

PEŁNE DANE TECHNICZNE VW PASSAT B4 znajdują się TUTAJ!