Audi – marka premium z historią

August Horch i Audi

AUDI AG może pochwalić się bardzo burzliwą i bogatą historią, sięgającą XIX wieku. Na początku tej historii stał August Horch, jeden z niemieckich pionierów motoryzacji. Jako absolwent technikum w saksońskim Mittweida pracował najpierw w dziale budowy silników, później jako kierownik działu budowy pojazdów silnikowych w przedsiębiorstwie Carl Benz w Mannheim. W 1899 roku usamodzielnił się i 14 listopada tego samego roku założył w Kolonii Horch & Cie. Motorwagen Werke.

W 1902 roku Horch przeniósł się do Saksonii, najpierw do Reichenbach, a w 1904 roku do Zwickau, gdzie przekształcił swoje przedsiębiorstwo w spółkę akcyjną. W wyniku nieporozumień z zarządem i radą nadzorczą w 1909 roku August Horch opuścił firmę. Jednak zaraz potem utworzył w Zwickau drugie przedsiębiorstwo zajmujące się budową pojazdów. Ponieważ jego nazwisko było już chronione jako nazwa marki, dla swojej nowej firmy wybrał nazwę będącą łacińskim odpowiednikiem nazwiska: „horch!” zmieniło się na „audi!”.

Pomysł, aby użyć łacińskiego trybu rozkazującego niemieckiego słowa „słuchać – horch”, podsunął syn partnera firmy Horcha, uczeń szkoły z językiem łacińskim. W następnych latach Horch podpisywał korespondencję „Audi-Horch”. W grudniu 1914 roku Audi Automobilwerke GmbH została przekształcona w spółkę akcyjną AG.

Od samego początku marka Audi odnosiła sportowe sukcesy. Zwycięstwa w austriackich rajdach alpejskich w latach 1911- 1914 pozwoliły Augustowi Horchowi w ciągu kilku lat rozsławić nazwę Audi na cały świat. Od tamtego czasu odnoszące najwięcej zwycięstw Audi Typ C 14/35 KM nosiło przydomek „Alpejski zwycięzca”. Po Pierwszej Wojnie Światowej August Horch wycofał się z firmy i przeniósł do Berlina, gdzie pracował jako rzeczoznawca ds. motoryzacji.

Pierwszy samochód z kierownicą po lewej stronie w Niemczech

W 1921 roku Audiwerke AG zaskoczyła świat nowym Audi 14/50 KM typ K, pierwszym samochodem w Niemczech z kierownicą po lewej stronie. Automobil ten był wyraźnym dowodem, że inżynierowie Audi nie skupiają się tylko na silnikach i układzie jezdnym, lecz poświęcają także coraz więcej uwagi bezpieczeństwu jazdy i komfortowi obsługi. W 1923 roku pojawił się typ M z silnikiem sześciocylindrowym, w 1927 roku zaprezentowany został Audi Imperator, pierwszy ośmiocylindrowy samochód Audi.

W sierpniu 1928 roku Jörgen Skafte Rasmussen, właściciel Zschopauer Motorenwerke/DKW przejął większość akcji Audiwerke AG i rok później włączył przedsiębiorstwo z Zwickau do swojego imperium. Wraz z początkiem światowego kryzysu gospodarczego w październiku 1929 roku nastąpił ogromny spadek sprzedaży dużych samochodów z sześcio- i ośmiocylindrowymi silnikami. Rasmussen polecił Audi skonstruowanie małego samochodu DKW z napędem na przednią oś, który wszedł na rynek w 1931 roku i od razu spotkał się z wielkim zainteresowaniem. Montaż tego DKW odbywał się w zakładach Audi i pozwolił zachować miejsca pracy.

Cztery pierścienie – symbol połączenia

Z inicjatywy Saksońskiego Banku Państwowego, który widział zagrożenie dla swoich środków ulokowanych w saksońskim przemyśle motoryzacyjnym, 29 czerwca 1932 roku zakłady Audi, zakłady Horch oraz Zschopauer Motorenwerke/ KDW połączyły się w Auto Union AG. Jednocześnie podpisana została umowa kupna i dzierżawy z firmą Wanderer dotycząca działu samochodów. Siedzibą nowego koncernu zostało Chemnitz. Symbolem tego połączenia stały się cztery pierścienie, które do dziś stanowią symbol marki Audi.

Auto Union AG stało się drugim co do wielkości koncernem samochodowym w Niemczech. Nazwy marek Audi, DKW, Horch i Wanderer zostały zachowane. Każdej z tych marek przypisano w koncernie specjalny segment rynku: DKW – motocykle i małe samochody; Wanderer – samochody klasy średniej; Audi – samochody wyższego segmentu klasy średniej; Horch – luksusowe samochody klasy wyższej. W celu zwiększenia znajomości marki w 1934 roku młode przedsiębiorstwo wzięło udział w wyścigach samochodowych najwyższej klasy – w Grand-Prix. W kolejnych latach „Srebrne strzały” z Auto Union odnosiły liczne zwycięstwa, zdobywały mistrzostwa świata i pobijały rekordy na międzynarodowych torach wyścigowych.

Marka Audi – pierwszy pierścień w nowym związku przedsiębiorstw

Jedną z koncepcji, które zapewniły sukces ciągle jeszcze młodej marce Auto Union było precyzyjne przyporządkowanie poszczególnych marek do określonego segmentu rynku, które pozwoliło na wprowadzenie wzajemnie uzupełniającej się palety modeli. W ramach marki Audi powstał w ten sposób Audi Front Typ UW – samochód klasy średniej, przy którym nowy koncern po raz pierwszy wykorzystał efekt synergii.

Ważną cechą nowego Audi był napęd na przednią oś. Przeniesiono tutaj doświadczenia z DKW z napędem na przednie koła do samochodu klasy średniej. Jako jednostka napędowa służył sześciocylindrowy, 2-litrowy silnik firmy Wanderer skonstruowany przez Ferdinanda Porsche, nadwozie limuzyny pochodziło z działu budowy karoserii Horcha natomiast kabriolety budowane były przez renomowanego producenta nadwozi Gläser z Drezna.

Produkcja seryjna Audi Front Typ UW – nazwa oznacza typ U z silnikiem firmy Wanderer – rozpoczęła się wiosną 1933 roku. Rok później produkcja Audi została przeniesiona do leżącego w pobliżu zakładu Horch, by zrobić miejsce w zakładzie Audi dla stale rosnącej produkcji DKW. Po technicznych modernizacjach i z mocniejszym 2,3 litrowym silnikiem Wanderera 2,3 litra nowe Audi Front 225 zostało zaprezentowane na Berlińskiej Wystawie Samochodowej w 1935 roku i pozostało w ofercie produkowanych samochodów do 1938 roku. W następnym modelu – Audi 920 – wyraźnie widać było cechy systemu modułowego. Podwozie, teraz znów z konwencjonalnym napędem na tylne koła, podobnie jak nowoczesny kształt nadwozia, nawiązywały w głównych rysach do sześciocylindrowego Wanderera Typ W 23. Ten elegancki samochód posiadał sześciocylindrowy, rzędowy silnik OHC skonstruowany w zakładach Horch, a tylna oś opierała się na zasadzie osi pływającej stosowanej w DKW. W grudniu 1938 roku pierwsze samochody nowego typu zjechały z linii produkcyjnej Auto Union – w zakładach Horch. W krótkim czasie Audi 920 na dobre zadomowiło się na rynku.

Wybuch Drugiej Wojny Światowej przyniósł gwałtowny koniec tej popularności. Produkcja pojazdów cywilnych spadła prawie do zera i koncern został przestawiony na produkcję zbrojeniową. W kwietniu 1940 roku z taśm produkcyjnych zjechało ostatnie Audi. Na następny samochód tej marki trzeba było czekać aż ćwierć wieku.

Nowy początek w Ingolstadt

W 1945 roku, po zakończeniu II. Wojny Światowej, Auto Union AG leżące w radzieckiej strefie okupacyjnej zostało wywłaszczone, urządzenia fabryczne zdemontowane, a w 1948 roku przedsiębiorstwo wykreślono z rejestru handlowego miasta Chemnitz. Najważniejsi pracownicy Auto Union wraz z zakończeniem wojny przenieśli się do Bawarii, gdzie pod koniec 1945 roku w starym garnizonowym mieście Ingolstadt utworzono początkowo magazyn części zamiennych Auto Union. Z tego zalążka, 3 września 1949 roku, powstała nowa spółka Auto Union GmbH, która kontynuowała tradycję motoryzacyjną Czterech Pierścieni.

Pierwszymi powojennymi pojazdami spod znaku czterech pierścieni były sprawdzone produkty DKW z dwusuwowymi silnikami. Te proste, niezawodne i wytrzymałe samochody oraz motocykle najlepiej pasowały do tych trudnych lat. Na targach eksportowych w Hanowerze wiosną 1949 roku wystawiony został DKW F 89 L Schnelllaster i motocykl DKW RT 125 W. Ugruntowały one produkcję pojazdów w Ingolstadt. Równolegle trwały prace nad samochodem osobowym DKW, którego produkcja rozpoczęła się latem 1950 roku w zakładzie w Düsseldorfie.

Od 1954 roku Friedrich Flick stopniowo obejmował duże części kapitału zakładowego spółki Auto Union GmbH. Jego strategia polegała na znalezieniu w najbliższych latach silnego partnera dla Auto Union. W kwietniu 1958 r. Daimler-Benz AG przejęła 88 procent udziałów w spółce, rok później przedsiębiorstwo z Ingolstadt stało się 100 procentową spółką – córką Daimler-Benz AG.

Odrodzenie marki Audi

Pozostawanie przy dwusuwowym silniku sprawiło, że na początku lat 60-tych wielkość sprzedaży DKW systematycznie spadała. W tej sytuacji Daimler-Benz zlecił inżynierowi Ludwigowi Krausowi, oddelegowanemu do Ingolstadt na stanowisko dyrektora technicznego, dostosowanie wniesionego w „posagu” czterocylindrowego czterosuwowego silnika do nowego DKW Modell F 120. Nowy model Auto Union ukazał się na rynku w 1965 roku jako pierwszy po wojnie samochód z silnikiem czterosuwowym. Rozpoczęła się nowa era, która wymagała nowej nazwy produktu: zakorzeniona w tradycji nazwa Audi przezyła swoje odrodzenie. Nowy Auto Union „Typ Audi”, najpierw bez dalszego określenia modelu, poparty intensywną reklamą, spotkał się z uznaniem klientów. Seria ta, z kilkoma technicznymi i optycznymi modyfikacjami, była produkowana do 1972 roku.

Także pod innymi względami rozpoczęła się w Ingolstadt nowa era. Od 1965 roku przedsiębiorstwo należy do koncernu Volkswagen. Nowe szefostwo zakazało inżynierom z Ingolstadt projektowania i rozwoju własnych pojazdów. Planowano, że zdolności produkcyjne w Ingolstadt zostaną wykorzystane do produkcji VW Garbusa. Jednak Ludwig Kraus, w tamtych czasach szef działu rozwoju i członek dyrekcji, w „konspiracji” prowadził prace rozwojowe nad nowym modelem Audi. Model ten, w końcu zaakceptowany przez kierownictwo koncernu z Wolfsburga, został przedstawiony międzynarodowej prasie w listopadzie 1968 roku w Ingolstadt. Jego nazwa: Audi 100. Audi 100 był pierwszym samochodem nieobciążonym spuścizną po DKW. Wielki sukces nowego Audi wynagrodził jego ojcom ciężką pracę i jednocześnie pozwolił Auto Union na zachowanie samodzielności.

Przewaga dzięki technice

Pod zarządem Volkswagenwerk AG w 1969 roku doszło do fuzji Auto Union GmbH i NSU Motorenwerke AG z Neckarsulm. Nowe przedsiębiorstwo nosiło teraz nazwę Audi NSU Auto Union AG i miało siedzibę w Neckarsulm. Bogata paleta modeli Audi i NSU z bardzo zróznicowanymi silnikami i koncepcjami napędu stała się podstawą dla nowego sloganu reklamowego, który od tego czasu towarzyszy historii przedsiębiorstwa jako programowe przesłanie:
„Przewaga dzięki technice”.

Zgodnie z tym przesłaniem w 1972 roku pojawiło się Audi 80 pierwszej generacji (seria B1), wzbudzające podziw licznymi technicznymi nowościami, jak seria silników OHC czy też stabilnym promieniem skrętu. Do końca produkcji pierwszej generacji wyprodukowanych zostało ponad milion egzemplarzy tego modelu.

Następcą Ludwiga Krausa, najpierw jako szef Działu Rozwoju Technicznego, został w 1974 roku Ferdinand Piëch. W „erze Piëcha” Audi stało się producentem samochodów intensywnie wprowadzającym innowacje techniczne. Jednocześnie dążono stopniowo do podwyższenia pozycjonowania marki Audi na rynku. Silnik pięciocylindrowy (1976), turbodoładowanie (1979) i napęd na wszystkie koła quattro (1980) są najlepszymi świadkami tej drogi.

W 1985 roku doszło do zmiany nazwy z Audi NSU Auto Union AG na AUDI AG. Od tego czasu przedsiębiorstwo i produkty noszą tę samą nazwę. Siedziba firmy wróciła do Ingolstadt. Fajerwerk technicznych innowacji towarzyszy całemu dalszemu rozwojowi Audi: w pełni ocynkowane nadwozia, swego czasu najbardziej aerodynamiczna limuzyna na świecie, silniki benzynowe z turbodoładowaniem, oszczędne silniki wysokoprężne z bezpośrednim wtryskiem paliwa, aluminiowe nadwozie, pierwsze samochody hybrydowe, bezpośredni wtrysk benzyny i produkcja samochodów klasy luksusowej z ośmio- i dwunastocylindrowymi silnikami dokumentują drogę, jaką pokonało Audi by stać się producentem samochodów klasy Premium.

źródło: Audi Polska